Charles Baudelaire

La Beauté

1      Je suis belle, ô mortels! comme un rêve de pierre,

        Et mon sein, où chacun s'est meurtri tour à tour,

        Est fait pour inspirer au poète un amour

        Eternel et muet ainsi que la matière.

5      Je trône dans l'azur comme un sphinx incompris;

        J'unis un cœur de neige à la blancheur des cygnes;

        Je hais le mouvement qui déplace les lignes,

        Et jamais je ne pleure et jamais je ne ris.

        Les poètes, devant mes grandes attitudes,

10    Que j'ai l'air d’emprunter aux plus fiers monuments,

        Consumeront leurs jours en d'austères études;

        Car j'ai, pour fasciner ces dociles amants,

        Des purs miriors qui font toutes choses plus belles :

        Mes yeux, mes larges yeux aux clartés éternelles.

אז- זינא: תעריב שער עלא שכּל sonnet לבודלר.

זוינא ינא, יא אהל למות, כּיף נצבה מחלומא,

ונהדי, אללי יג‘רח כול עאשק מנור אכ‘ור,

קאד יהדי לש-שאער גראמו עשק אנ-נור;

יבקא דימא סאכּת, כיף חג‘רא מבכּומא.

אנא בארזא פסמא, כי להול קאעד ינכּי,

וקלבי למתללג', בייץ‘ כיף אולאד אלווז.

מא נחמל-ש לחרכּא, אללי תדפע ותעז;

ועממרי מא נדחךּ, ועממרי מא נבכּי.

אש-שועארא לחאיירין עלא מנאצ‘רי יהבאלו,

אללי יקולו ג‘יבתהום מן למראצם לכּבאר,

הום יפניו אייאמהום פי ל-בוחות‘ ויג‘הלו.

מן חית ענדי אשואק, נסלב ביהום צבבאר,

מראייאת צאפיין צ‘אויין, כּולשי יצ‘ווי רועו,

רמאקי, עיוני לכּבאר, אללי דימא ישׂטעו.

يوسف شطريت

الزينة

تعريب شعرمن شكل sonnet لبودلير

زوينَة نَا، يَا آهل المُوت، كِيف نصْبَة محْلومَة؛

ونهدِي، اللِي يجْرَح كُلٌ عَاشِق مْنُور آَخُور،

قَادٌ يهْدِي لالشَاعِر غرَامُه عشْق النٌور؛

يبْقَى دِائمَا سَاكت، كِيف حجْرَة مبْكومَة.

آنا بارْزَة في السمَاء، كِالهُول قَاعد ينْكِي،

وقلْبِي الْمتَلٌَج، آبْيِض كِيف آولَاد الوَزٌ.

مَا نحْملْ-ش الحرْكَة، اللِي تدْفَع وتعزٌ؛

وعمٌرِي مَا ندْحَك، وعمٌرِي مَا نبْكِي.

الشُعَرًاء الحَايْرِين على منَاظْرِي يهْبَالُوا؛

اللِي يقُولُوا جِبْتْهُمْ من المْرَاسم الكْبَار،

هُمْ يفْنِيوْا آيَامْهُم في البُحُوث ويجهْلُوا.

من حِيث عنْدِي آَشْوَاق، نسْلب بِهُم صبٌَار،

مْرَايَات صَافْيِين ضَاوْيَين، كُلٌ شِيء يضْوِي رَوْعُه؛

رْمَاقِي، عْيُونِي الكْبَار، اللِي دِائما يسْطْعُوا.